دنیای یک ...

چند روز پیش یک دوست گفت : من از هر کس بچه دار بشه این سوالو می پرسم .

شوهرتو بیشتر دوست داری یا بچتو ؟

من گفتم دو تا عشق جدا هست اصلا جای همو نمی گیره 

دوستم گفت همه کسایی که ازشو ن پرسیده بودم گفتند بچه شون 

چرا واقعا ؟؟؟؟؟

دلم سوخت برای مردها

چرا واقعا ما به محض تولد نوزادمون همسر بودن رو فراموش می کنیم ، حتی هویت خودمون رو فراموش می کنیم و همه وجودمون در مادر بودنمون حل می شه دیگه به جای شنیدن اسم خودمون با اسم مامان فلانی خو می گیریم .

نمی دونم شاید دلیلش این باشه که ما زنها تلاش بی وقفه مردها برای ابراز علاقشونو نمی بینیم و توقع داریم که مردها به روش خودمون ابراز علاقه کنند . 

وقتی خودمو به جای یه مرد می ذارم می بینم دنیای ساده و منطقی و در عین حال غم انگیزی دارند . اولین اولویت زندگی هر مردی شاد کردن همسرش هست .(در مورد اون درصد از مردهایی که اولویتهای دیگه ای دارند نظری ندارم )

همین مردهای ساده و دوست داشتنی خودمون که تمام هم و غمشون رفاه خانواده هست .

ما زنها نا خود آگاه یاد گرفتیم به پسرهامون یاد بدیم مرد که گریه نمی کنه . تو مردی تو باید قوی باشی و همین باعث شده که همیشه بخوان احساساتشون رو مخفی کنند ولی پشت این ظاهر خشک و مردونه و در عین حال معصوم  (که البته یک احساس امنیت عمیق به ادم می ده ) یک اقیانوس عشق پاک وجود داره که شما شاه ماهی این اقیانوس هستید .

مردها دنیاشون غم انگیزه چون مثل ما اهل درد و دل کردن نیستند . مجبورند به حکم مرد بودن خودشون مسایلشون رو حل کنند ، سکوت کنند و همه نگرانی و احساس نا امنی خودشون رو تنهایی تحمل کنند .

ولی ما زنها خیلی راحت در مورد احساساتمون حرف می زنیم خیلی حالمون بد باشه گریه می کنیم و همین ها باعث می شه که زود حالمون خوب بشه . حتی با یه لاک زدن و یه موزیک شاد گوش دادن و حتی یه کم 

اگه حالمون خوب نشد یه ارایشگاه رفتن و عوض کردن مدل موهامون قطعا حالمونو خوب می کنه (این روش تضمینی هست اصلا انگار افسردگی تو موهامون بوده ) 

ولی مردها کدوم یکی از این کارها رو می تونند انجام بدن ؟ 

مجبورند تو دنیای خودشون سکوت کنند وقتی سکوت می کنند دارند مسایلشون رو حل می کنند و این اصلا به این معنی نیست که از ما ناراحت هستند . 

شاید اگه بخواید مرد شما مثل خودتون شما رو دوست داشته باشه خیلی وقتها ناامید بشید .

اجازه بدید مردونه محبت کنند .هیچ چیز برای یک زن دلچسب تر از شنیدن دوست دارم از مرد زندگیش نیست ولی به جای منتظر موندن برای جمله دوستت دارم محبتهای عملی شون رو ببینید . انتظار نداشته باشید وقتی ازشون می رنجید راحت عذر خواهی کنند شاید به جاش تو کارهای خونه کمکی بکنند یا پیشنهاد بدن که برید بیرون و با هم گشتی بزنید . 

سعی کنید پشت این نقاب سرد و بی تفاوت معصومیت وجودشون و تمام محبتشون رو درک کنید